03/11/25  19:00  კინოთეატრი ამირანი

ქართული პრემიერა

აპრილი 

April

რეჟ: დეა კულუმბეგაშვილი

2024 124'

SUB: ENG

ნინა გინეკოლოგია საქართველოს ერთ-ერთ პატარა ქალაქში, რომელიც პარალელურად ქალებს არასასურველი ფეხმძიმობისგან თავის დაცვაში ეხმარება. ერთ-ერთი პაციენტის მშობიარობის დროს, ახალშობილი გარდაიცვლება, რის შემდეგაც ნინას პროფესიული და მორალური რეპუტაცია კითხვის ნიშნის ქვეშ დგება. მას უკანონო აბორტების გაკეთებაში სდებენ ბრალს.

ფილმის პრემიერა შედგა ვენეციის კინოფესტივალის მთავარ საკონკურსო სექციაში.

10/11/25  19:00  კინოთეატრი ამირანი

ძილს თავისი სახლი აქვს 

SLEEP HAS HER HOUSE

რეჟ: სკოტ ბარლი

2017 90'

SUB: ENG 

სკოტ ბარლის “ძილს თავისი სახლი აქვს” არის ექსპერიმენტული კინოს ერთ-ერთი საგანძური, რომელიც ერთდროულად აერთიანებს ლანდშაფტის კინოსა და ნელი კინოს მოძრაობებს, ქმნის უზუსტეს მედიტაციურ გამოცდილებას ბუნებასა და მასზე დამკვირვებელზე.

სინათლისა და დროის მანიპულირებით, ფილმი ცდის ადამიანის და გარემოს ურთიერთობას, აძლიერებს ბუნების აღქმის შეგრძნებას და მაყურებელს სამყაროს უფრო ფართო და მრავალმხრივი ხედვის შესაძლებლობას აძლევს.

17/11/25  19:00  კინოთეატრი ამირანი

ნეპტუნის ყინვა 

NEPTUNE FROST

რეჟ: ანისია უზეიმანი, სოლ უილიამსი

2021 86'

Sub: ქართ / ENG

“ნეპტუნის ყინვა” - მიუზიკლი, აფრო-ფუტურისტული sci-fi იგავი, რომელიც საუბრობს მეამბოხე თემის წინააღმდეგობაზე. ფილმში პოლიტიკური ძალადობის, ეკონომიკური უსამართლობისა და კულტურული გაუცხოების პირობებში, ჰაკერების დივერსიული კოლექტივი ცდილობს ავტორიტარული რეჟიმის დამხობას და ისეთი სივრცის შექმნას, სადაც ფანტაზია და სოლიდარობა შესაძლებელი იქნება.

ფილმის პრემიერა შედგა კანის კინოფესტივალზე და ნაჩვენები იყო ისეთ ფესტივალებზე როგორიცაა, სანდანსი, ნიუ იორკი, ტორონტო.

24/11/25  19:00  კინოთეატრი ამირანი

ოთხი ქალიშვილი 

FOUR DAUGHTERS

რეჟ: კოტერ ბენ ჰანია

2023 100'

Sub: ENG

ფილმი ოთხი ქალიშვილი მოგვითხრობს ოლფას, ტუნისელი დედის ამბავს, რომლის ცხოვრებაც სინათლისა და ჩრდილების ნაზავითაა სავსე. როდესაც მისი ორი უფროსი ქალიშვილი უჩინარდება, ოლფა მწუხარების და პასუხგაუცემელი კითხვების პირისიპირ რჩება. გოგონების ბედის გასარკვევად, რეჟისორი პროფესიონალ მსახიობებს იწვევს და ქმნის უნიკალურ კინემატოგრაფიულ სტრუქტურას, დოკუმენტური და მხატვრული კინოს ჰიბრიდს, იმისათვის, რომ ნათელი მოჰფინოს ოლფასა და მისი შვილების ისტორიას.

ფილმი მიკროსკოპული სიზუსტით აკვირდება დედობას, მეხსიერებას და თაობებს შორის კავშირს და იმას, თუ როგორ განსაზღვრავენ ქალების ცხოვრებას სოციალური თუ პოლიტიკური ძალები.

ოთხი ქალიშვილის პრემიერა შედგა 2023 წლის კანის საერთაშორისო კინოფესტივალის ოფიციალურ კონკურსში. ფილმი ასევე, დასახელებული იყო ოსკარის საუკეთესო დოკუმენტური ფილმის ნომინაციაში და მოიპოვა მრავალი საერთაშორისო ჯილდო.

01/12/25  19:00  კინოთეატრი ამირანი

მედუზა 

MEDUSA

რეჟ: კლოე მაკლოტი

2021 72'

SUB: ქართ / ENG

1913 წელს იტალიის სოფელ როსინიანოში საცხობი სოდის ქარხანა აშენდა. ას წელზე მეტი ხნის განმავლობაში, ამ მასალის წარმოებამ ღრმა კვალი დატოვა მისი მაცხოვრებლების სხეულსა და სულზე. ადგილი ნელ-ნელა მოიცვა უცნაურმა, ინტენსიურმა, სტერილურმა და კოროზიულ. ა თეთრმა ფერმა.

ფილმი გვიყვება სამ განსხავებულ ამბავს, რომელიც რეჟისორმა სოფლის მცხოვრებლებთან ერთად შექმნა. ისინი ერთად მიგვიძღვებიან ამ იდუმალი ფერის გზაზე: მოზარდთა ჯგუფი განასახიერებს დაკარგულ ოქროს ხანას, შემდეგ ჩნდება ზღაპარი გაქვავებული სხეულის შესახებ და ბოლოს, ისტორია შეყვარებულზე და მის მოგონებებზე.

08/12/25  19:00  კინოთეატრი ამირანი

ეურეკა 

EUREKA

რეჟ: ლისანდრო ალონსო

2023 147'

SUB: ENG

არგენტინელი რეჟისორი ლისანდრო ალონსო ათი წლის შემდეგ ახალი ფილმით დაბრუნდა. ალონსოს კინოენა უნიკალურია. მისი პირველი ფილმები საფუძველს უყრის მინიმალისტურ „ნელ კინოს“ (Slow Cinema) 2000-იან წლებში. თუმცა, ბოლო ორ ფილმში (Jauja (2014) და Eureka (2023), იგი ერთი შეხედვით, მისთვის უცნობ, წარმოსახვით შემოქმედებით სივრცეში გადადის.

Eureka კინემატოგრაფიული ამბავია გარდასახვის შესახებ სამ ნაწილად, რომლებიც კოსმიური, პოსტ-კოლონიური სიზმრის ლოგიკით უკავშირდებიან ერთმანეთს. ფილმი აერთიანებს რეალიზმისა და მაგიური რეალიზმის ელემენტებს და ეფუძნება დაკვირვებისა და შემეცნების ესთეტიკას.

Eureka არის სიზმრისეულ ნაკადში ჩაძირვის და ამ პროცესში საკუთარი გზის პოვნის შესაძლებლობა.

ფილმის პრემიერა შედგა კანის კინოფესიტვალზე 2023 წელს.

15/12/25  19:00  კინოთეატრი ამირანი

ქართული პრემიერა

რა დაგესიზმრა წუხელ, ფარაჯანოვო? 

What Did You Dream Last Night, Parajanov?

რეჟ: ფარაზ ფეშარაკი

2024 81'

SUB: ENG

“რა დაგესიზმრა წუხელ, ფარაჯანოვო“ ფარაზ ფეშარაკის სარეჟისორო დებიუტია. ქართველი მაყურებელი მას იცნობს, როგორც ოპერატორს ალექსანდრე კობერიძის ფილმიდან „რას ვხედავთ, როდესაც ცას ვუყურებთ?”

ფილმი რეჟისორისა და მისი მშობლების ურთიერთობაზეა. ოჯახური ისტორია, დანახული ვებკამერის ობიექტივით ისპაჰანსა და ბერლინს შორის. კამერა კი ყველაფერს ხედავს: უცნაური თოვლი ისფაჰანში, რეჟისორის დედის მოთხრობები მისი ციხის პერიოდიდან და მამის დაჟინება, მოისმინოს შვილის გასული ღამის სიზმარი.

მიუხედავად ტკივილისა, რომელსაც უკან დატოვებული სახლი იწვევს და ოჯახში არსებული უთანხმოებებისა, რეჟისორი ცდილობს ეძებოს ის, რაც ჯერ კიდევ არ დანგრეულა - სიყვარული, რომელიც მაშინაც რჩება ადამიანებს შორის, როცა მათ სივრცე ჰყოფთ.

ფილმის პრემიერა შედგა 2025 წელს ბერლინის კინოფესტივალის „ფორუმის“ სექციაში.

22/12/25  19:00  კინოთეატრი ამირანი

ქართული პრემიერა

ქალაქის ბავშვი

CITY CHILD

რეჟ: ოსტინ ლინჩი

2025 60'

SUB: ENG

ოსტინ ლინჩი ფილმში “ქალაქის ბავშვი” მუშაობს კინოს საბაზისო ელემენტებით - სინათლე, ჩრდილი, ხმა, დრო. შედეგად ვიღებთ მომაჯადოვებელ, ატმოსფერულ ფილმს, რომელიც არც დოკუმენტურია და არც მხატვრული, არამედ არის სივრცე, რომელიც გიპყრობს ისე, როგორც საღამოობით ბერლინის თავზე ჩამოწოლილი ლურჯი ფერი.

ფილმის ყოველი გამოსახულება და ხმა შექმნილია ხაზის, ფორმის და სივრცის შესანიშნავი გრძნობით. ელემენტები იკვრებიან აუდიოვიზუალურ მთლიანობაში, რომელმაც თავისი ფიზიკური, თითქმის სკულპტურული ფორმა იპოვა.

29/12/25  19:00  კინოთეატრი ამირანი

თბილისის პრემიერა 

ხმელი ფოთოლი

DRY LEAF

რეჟ: ალექსანდრე კობერიძე

2025 183'

SUB: ENG

„ხმელი ფოთოლი“ ერთ-ერთი უმნიშვნელოვანესი მოვლენა და ახალი სუნთქვაა თანამედროვე მსოფლიო კინოში.

ავტორის ვიზუალური პოეტიკა ეწინააღმდეგება კინოში გამეფებულ ზედმეტად კონტროლირებულ, გაპრიალებულ ესთეტიკას. დაკარგული ქალის ძიებში ფილმი თანდათან გარდაიქმნება ერთ გრძელ ფიქრად, რეალობის და წარმოსახვის გადაჯაჭვულობაზე; ხილულისა და უხილავის საზღვრებზე.

კობერიძე კინოს აქცევს დაკვირვების აქტად, არა ინტერპრეტაციის ან ახსნის იარაღად, არამედ სივრცედ, სადაც დრო, ხმა და სინათლე თვითონ იძენენ აზრს. ამ თვალსაზრისით, „ხმელი ფოთოლი“ ერთდროულად წარმოადგენს კრიტიკას თანამედროვე კინოს სტანდარტიზებული ფორმების მიმართ და ამავე დროს, სიყვარულის აღიარებას იმ კინოსადმი, რომელიც განუწყვეტლივ აღმოჩენებითაა სავსე.