დოკას კინოკლუბის ჩვენებების სესიას პირველი ქართველი რეჟისორი ქალის, რეპრესირებული ავტორის, ნუცა ღოღობერის ფილმები “ბუბა” (1930) და “უჟმური” (1934) ხსნის. ათწლეულების მანძილზე გაუჩინარებული ეს ორი უმნიშვნელოვანესი სურათი, რომელიც საბჭოთა ხელისუფლებამ ფორმალისტურად შერაცხა, მხოლოდ რამდენიმე წლის წინ, დიდი ხნის ძებნის შემდეგ აღმოაჩინა მისმა შვილმა, რეჟისორმა ლანამ ღოღობერიძემ. თავის დროზე, “უჟმურის” სცენარი არაერთხელ გადაკეთდა, რათა მორგებოდა “სოციალისტური რეალიზმის” ჩარჩოს. “ბუბა”, ერთგვარად წინასწარმეტყველური ფილმი, კურორტ შოვის მშენებლობის უნიკალურ კადრებს შეიცავს და გვიყვება რაჭაში ცხოვრების სირთულეებზე, სადაც მოსახლეობა მთის მძიმე ბუნებრივ პირობებს შიშველი ხელებით ებრძვის.

 

სპეციალური სტუმარი: რეჟისორი ლანა ღოღობერიძე.

The screenings of the DOCA Film Club will open with 'Buba' (1930) and 'Cheerless' (1934), the works of the first Georgian female filmmaker, Nutsa Ghoghoberidze, who was no stranger to repression. These highly significant films, deemed as 'formalistic' by the Soviet leadership, were considered lost for decades until they were rediscovered a couple of years ago by filmmaker Lana Ghoghoberidze, the author's daughter, after an extensive search. The script of 'Cheerless' underwent numerous changes to align with the concept of 'socialist realism.' 'Buba,' a somewhat prophetic piece, offers unique insights into the construction of the Shovi resort and the hardship of living in Racha, where locals had to battle harsh natural conditions with their bare hands.

 

Special guest: Filmmaker Lana Gogoberidze

კანის კინოფესტივალის პრიზის მფლობელი დოკუმენტური ფილმი “არაფრის ცოდნის ღამე” გვიყვება სტუდენტურ საპროტესტო ტალღაზე, რომელიც ინდოეთის კინოსკოლაში მას შემდეგ აფეთქდა, როცა პრემიერ მინისტრმა, ნარენდრა მოდიმ უნივერსიტეტის მმართველ თანამდებობაზე საკუთარი პარტიის წევრი დანიშნა.

​

სასიყვარულო წერილების საშუალებით, რომელიც ფილმის თხრობის მთავარი ხერხია, ვაკვირდებით კინოსკოლის სტუდენტების ბრძოლას პოლიტიკური და შემოქმედებითი თავისუფლებისთვის.

​

The Cannes Film Festival-winning documentary, Caméra d'Or) 'A Night of Knowing Nothing,' explores the student protest movement that erupted at the Film Institute of India after Narendra Modi appointed a member of his party as the head of the Institute.

Using love letters as the main narrative instrument in the film, we follow the film students' struggle for their political and creative freedom.

2018 წლის შემოდგომაზე საფრანგეთში დაწყებული “ყვითელი ჟილეტების” საპროტესტო მოძრაობა, როგორც კოლექტიური ბრძოლის უპრეცენდენტო მაგალითი, დღემდე კვლევის და ანალიზის საგანია მოაზროვნეებისთვის. შეპირისპირებითი მონტაჟის გამოყენებით, რეჟისორი ურთიერთმონაცვლეობით გვაჩვენებს სისასტიკეს, ჩადენილს პოლიციელის წინააღმდეგ თუ პოლიციელის მიერ და სვამს კითხვას: მაშინ, როცა სახელმწიფო ფიზიკური ძალის გამოყენებას ლეგიტიმურად მიიჩნევს და მასზე მონოპოლიას აცხადებს, ვინ შეიძლება დაარეგულიროს ეს ძალადობა?!

​

ფილმის პრემიერა კანის კინოფესტივალზე შედგა.

​

The 'yellow vests' protest movement of autumn 2018 in France continues to be a subject of research and analysis for many scholars as a unique manifestation of collective struggle. Through a parralel editing technique, the director interchangeably portrays cruelties committed against a policeman or by a policeman, raising the question: When the state deems the use of physical force as legitimate and claims a monopoly over it, who is there to control this violence?

 

​

The film premiered at Cannes Film Festival.

"მშრომელი კაცის სიკვდილში” ვხედავთ სამყაროში ყველაზე მძიმე სამუშაოებზე დასაქმებულ ადამიანებს უკრაინაში, ინდონეზიაში, ნიგერიაში, პაკისტანსა და ჩინეთში, რომელთაც ექსტრემალური სამუშაო პირობების და ცხოვრების მიუხედავად, არ დაუკარგავთ იმედი და ოცნება აუტანელი შრომის მიღმა არსებულ სამყაროზე.

​

ფილმის პრემიერა ვენეციის კინოფესტივალზე შედგა და ნომინირებული იყო ევროპული კინოაკადემიის ჯილდოზე საუკეთესო დოკუმენტური ფილმისთვის.

აღიარებული ავსტრიელი დოკუმენტალისტი მიხაელ გლაუოგერი თავად მუშაობის დროს, მორიგი ფილმის გადაღებისას, ტრაგიკულად დაიღუპა.

​

Working Man’s Death shows us people working the heaviest of all jobs in Ukraine, Indonesia, Nigeria, Pakistan and China, people who nevertheless manage to keep hoping and dreaming of the world beyond their insufferable labour.

​

The film premiered at Venice Film Festival and was nominated for the best documentary film award at the European Film Academy. The director, renowned Michael Glawogger, tragically died while working on his next film.

​

​

​

​

​

​

​

​

“ნეპტუნის ყინვა” - მიუზიკლი, აფრო-ფუტურისტული sci-fi იგავი, რომელიც საუბრობს მეამბოხე თემის წინააღმდეგობაზე. ფილმში პოლიტიკური ძალადობის, ეკონომიკური უსამართლობისა და კულტურული გაუცხოების პირობებში, ჰაკერების დივერსიული კოლექტივი ცდილობს ავტორიტარული რეჟიმის დამხობას და ისეთი სივრცის შექმნას, სადაც ფანტაზია და სოლიდარობა შესაძლებელი იქნება.

ფილმის პრემიერა კანის კინოფესტივალზე შედგა.

​

Neptune Frost' is an  Afrofuturistic sci-fi musical that tells the story of the resistance put up by a rebel community. Set against a backdrop of political violence, economic injustice, and cultural alienation, a collective of hackers attempts to overthrow the authoritarian regime and create a space that fosters imagination and solidarity.

 

The film premiered at the Cannes Film Festival.

ესპანელი ფილოსოფოსისა და მწერლის, პოლ ბ. პრესიადოსთვის ეს სადებიუტო ესსე ფილმია. ფილმი ერთგვარი კოლექტიური ავტობიოგრაფიაა, რომელსაც ავტორი 20-ზე მეტი სხვადასხვა პერსონაჟის გენდერული ტრანზიციის ამბებით ყვება.

 

ფილმი თამამი და მხიარული რეფლექსიაა ვირჯინია ვულფის ამავე სახელწოდების გახმაურებულ სატირისტულ რომანზე “ორლანდო”, რომლის მთავარი გმირიც დროში მოგზაურობს ერთ დღესაც იღვიძებს, როგორც ქალი. პრესიადო თეატრალიზებული ინსცენირებებით ციტირებს ვულფის ტექსტს, გვთავაზობს მის თანამედროვე, კრიტიკულ გადააზრებას და საზეიმო სიმსუბუქით ცდილობს ისტორიაში ადგილი დაუმკვიდროს პერსონაჟებს, რომელთა ამბებიც წარსულის ტექსტებმა არ შემოგვინახა.

​

It is a debut essay film by the Spanish philosopher and writer Paul B. Preciado, a kind of collective autobiography narrated by the author through the gender transition stories of more than 20 characters in the film.

​

The film is a bold and cheerful reflection on Virginia Woolf's well-known satirical novel 'Orlando,' in which the main character travels through time at one day wakes up as a woman. Preciado references Woolf's writings through theatrical portrayals and challenges us to re-imagine them from a contemporary and critical lens and with festive lightness, aims to immortalize in history those characters whose stories have not been preserved in the writings of the past.